Cywilizacja starożytnych Indii, STAROŻYTNOŚĆ
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Cywilizacja starożytnych Indii, podr., s.17, 21 (podr. Operonu, s. 52 – 57)
1. Początki cywilizacji doliny Indusu (II poł. III tys. pne), podr., s. 21
- miasta Harappa i Mochendżo Daro (wysoki poziom kultury materialnej, np. sieć wodociągów,
trzypiętrowe budynki, po ok. 40 tys. mieszkańców)
- pismo nadal nieodczytane
2. Podbój Indii przez indoeuropejski lud Ariów (ok. 1700 –1500 pne), podr., s.17, 21
skutki: pojawienie się Indoeuropejczyków w Indiach, zniszczenie pierwszej cywilizacji doliny Indusu,
początek podziału społeczeństwa na kasty (tzw. system czterech kast): kapłani (bramini), wojownicy
(kszatriowie), chłopi i rzemieślnicy (wajsjowie), ludność podbita (siudra) oraz ludność stojąca najniżej w
hierarchii społecznej, czyli „niedotykalni” (pariasi), zob. podr. Operonu s. 53)
3. Religie starożytnych Indii – wedyzm, braminizm, hinduizm, buddyzm. (odsyłacze do podr. Operonu)
I. Wedyzm – pierwotna odmiana braminizmu, sięgająca połowy III tys. p.n.e.
Wedy – święte księgi wedyzmu, zbiór modlitw i rytuałów liturgicznych powstałych ok. 2500 – 500 r. pne.,
ich najstarsza część to mantry (wedyjskie modlitwy, hymny i formuły służące medytacji), zob. podr. , s.54 - 55
II. Braminizm - ( pierwotna postać hinduizmu) wyrasta ok. poł. I tys. p.n.e. z wedyzmu.
Cechy:
- kapłani ( bramini) jako członkowie najwyższej kasty starożytnych Indii
- Wedy jako święte księgi braminizmu
- najważniejsi bogowie lub jeden ( Brahma) objawiający się w trzech postaciach – Brahma, Wisznu, Sziwa ( zob. opis ilustracji w podr., s. 55.)
- wiara w animizm, reinkarnację i metempsychozę ( zob. podr., s. 54, 55.)
III. Hinduizm – wyrasta z braminizmu,
Cechy :
- najważniejszym bogiem staje się Kriszna, nadal jednak kult Brahmy, Wisznu i Sziwy jest
istotny, a także wiara w reinkarnację, metempsychozę i animizm.
- Mahabharata i Ramajana jako święte księgi hinduizmu (eposy - poematy o bogach, herosach i bohaterach ) , podr. s.72, przyp.1,2.
- Bhagawadgita (,,Pieśń Pana”) jako religijna podstawa hinduizmu, jest to część Mahabharaty zawierająca pouczenia boga Kriszny
- Ganges jako święta rzeka hinduistów ( rytualne kąpiele )
- hinduizm to najważniejsza religia współczesnych Indii (Hindusów)
IV. Buddyzm – zreformowana forma hinduizmu, twórcą był żyjący w VI w. pne książę hinduski
Siddharta Gautama zw. Buddą („Oświecony”, „Przebudzony”), cechy buddyzmu:
- Budda nie zwalczał hinduizmu, ale występował przeciw dominacji braminów
- pięć zakazów Buddy (podr., s. 55 - 56)
- reinkarnacja i nirwana w poglądach Buddy (człowiek powinien tak żyć aby po śmierci jego dusza uwolniła się od reinkarnacji i metempsychozy i doszła do stanu nirwany, osiągnąć ten stan można na drodze medytacji i wyrzeczenia się pragnień doczesnych, podr., s. 55)
- zakaz zabijania wszelkich istot żywych jako przejaw animizmu
- święte księgi buddyzmu, podr., s. 56
- „Nie ma dla mnie działalności lepszej i szlachetniejszej od dobra całego świata”- hinduski król Asioka, wyznawca buddyzmu, ok. 312 r. p.n.e. dokonał politycznego zjednoczenia Indii.
- kolebką buddyzmu są wprawdzie Indie, pozostały jednak wierne hinduizmowi; współczesny zasięg buddyzmu: Tybet, Nepal, Mongolia, Azja Pd.- Wsch. ( Płw. Indochiński – Birma, Syjam, Laos, Kampucza - Kambodża, Wietnam ).
Pojęcia: animizm (łac. anima – dusza) - pogląd, według którego rośliny, zwierzęta, zjawiska przyrody i rzeczy posiadają duszę.
reinkarnacja – wiara w wielokrotne odradzanie się człowieka po śmierci przez wstępowanie jego duszy w inne ciało
metempsychoza – wędrówka dusz
nirwana – stan całkowitego spokoju i uwolnienia duszy od bezustannego wcielania się w różne byty
[ Pobierz całość w formacie PDF ]