Cykoria, Zioła pojedyńczo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Cykoria
Podróżnik lekarski, podróżnik blękimy, podróżnik
Cichorium intybus L. — Cykoria podróżnik (rodz. Compositae)
1
Roślina wieloletnia o łodydze wzniesionej, szorstkiej. Liście dolne zebrane w różyczkę,
łodygowe — o charakterystycznej linii lancetu, ostro ząbkowanego. Kwiaty niebieskie.
Kwitnie od czerwca do października. Występuje na miedzach, pastwiskach, przydrożach. na
podłożu kamienistym i piaszczystym. Pospolita. Może byċ rozmnażana przez siew lub przez
sadzenie pociętych kawałków korzenia. Korzeń należy zbieraċ jedynie z roślin rosnących
dziko, późną jesienią.
Właściwości lecznicze
Surowcem leczniczym są korzenie (
Radix Cichoriae
).
Skład chemiczny i działanie.
W korzeniu występuje inulina, gorycz intybina, sok mleczny, cholina, cukry redukujące,
żywice, śluzy. Charakteryzują się one działaniem żółciopędnym. moczopędnym oraz
pobudzaniem wydzielania soku żołądkowego.
Zastosowanie.
Lek roślinny polecany przede wszystkim w bezsenności i bezkwaśności żołądka, w nieżytach
przewodu pokarmowego, pomocniczo w niedostatecznym wydzielaniu żółci. Jako pojedynczy
składnik ziele ma słabe działanie — najczęściej stosuje się je w mieszankach z innymi
ziołami.
Postaci leku
Napar z korzenia cykorii.
6 łyżek sproszkowanego korzenia zalaċ 2 szklankami wrzątku. Po 15 minutach przecedziċ.
Piċ 1/2 szklanki 2—3 razy dziennie.
* * *
Dodatek kory kruszyny, liścia mięty, ziela krwawnika wzmaga wydzielanie żółci, a
mieszanka cykorii ze skrzypem, rdestem ptasim i korzeniem wilżyny działa moczopędnie.
2
[ Pobierz całość w formacie PDF ]