Cyberterroryzm jako potencjalne źródło zagrożenia informacji i bezpieczeństwa państwa,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Warszawa.20.11.2013.
Cyberterroryzm jako potencjalne źródło zagrożenia informacji i bezpieczeństwa państwa.
Krzysztof Kuczyński nr albumu 24136
Paweł Rusin nr albumu
Koniec XX i początek XXI wieku to okres gwałtownego rozwoju nowych technologii informatycznych, komputerów i Internetu. Niekontrolowany rozwój tego medium, a także znaczny stopień "usieciowienia" współczesnych społeczeństw sprawił, że pojawiły się nowe, dotychczas niespotykane zagrożenia, które w znaczący sposób mogą zagrozić krytycznej infrastrukturze państwa. Najdobitniejszym tego przykładem były wydarzenia w Estonii, która w maju 2007 roku musiała zmierzyć się ze zmasowanym cyberatakami, będącymi odwetem za przeniesienie pomnika żołnierzy Armii Czerwonej z centrum Tallina na podmiejski cmentarz wojskowy. Biorąc pod uwagę znaczenie technologii informatycznych we współczesnym świecie oraz realną groźbę wykorzystania ich przeciwko bezpieczeństwu państwa zachodzi potrzeba znalezienia odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu Polska jest narażona na zagrożenia płynące z globalnej sieci oraz czy zaistniała potrzeba wypracowania kompleksowej i efektywnej strategii obrony przed cyberterroryzmem?
Cyberterroryzm jako źródło zagrożenia - próby definicji.
Cyberterroryzm nie jest zjawiskiem nowym. Sam termin pojawił się już w 1979 roku, kiedy to szwedzkie ministerstwo obrony umieściło go w swoim raporcie o zagrożeniach komputerowych, rekomendując by rząd zaangażował się w monitorowanie zarówno publicznych, jak i prywatnych sieci komputerowych . Na początku lat dziewięćdziesiątych przestrzeń cybernetyczną (Cyberspace), jako piąty model wojny, wyróżniono w popularnym "modelu Wardena". Do arsenału środków walki włączono m.in. wirusy komputerowe, robaki, konie trojańskie, impulsy elektromagnetyczne służące zniszczeniu sieci i komputerów przeciwnika, czy strumienie danych o dużym natężeniu powodujące ich krótkotrwałe lub długotrwałe blokowanie.
Nie ma jednej, powszechnie przyjętej definicji cyberterroryzmu. Specjaliści z Akademii Obrony Narodowej w "Analizie systemowej zjawiska cyberterroryzmu" definiują go jako "politycznie motywowany atak lub groźbę ataku na komputery, sieci, lub systemy informacyjne w celu zniszczenia infrastruktury oraz zastraszenia lub wymuszenia na rządzie i ludziach daleko idących politycznych i społecznych cel (zgodnie z ustawą z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, za przygotowanie Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej odpowiedzialne jest RCB) – ”Zgodnie z tym podejściem – NPOIK duży nacisk kładzie na działania informacyjne i edukacyjne. Aby ułatwić proces wymiany informacji pomiędzy uczestnikami procesu ochrony infrastruktury krytycznej. Program przewiduje organizację forów na szczeblach krajowym, systemowym (branżowym) i wojewódzkim. Uczestnikami forów będą przedstawiciele administracji i przedsiębiorcy.”
Bezpieczeństwo cyberprzestrzeni dotyka kwestii bezpieczeństwa narodowego. Ochrona cyberprzestrzeni stanowi obecnie jeden z podstawowych celów strategicznych w obszarze bezpieczeństwa każdego państwa. Bardzo ważna jest umiejętność monitorowania, a w tym, przewidywanie zagrożeń i potencjalnych ataków. Tylko działanie proaktywne i zauważalne nakłady finansowe na bezpieczeństwo cyberprzestrzeni pozwolą na skuteczną reakcję w obliczu ataku na infrastrukturę o kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]