Czas i rytmy- całość, Prywatne, SCENARIUSZE ZAJĘĆ
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
SCENARIUSZ ZAJĘCIA MATEMATYCZNEGO
Temat: „Czas i rytmy –układamy kalendarze” - zabawa dydaktyczna.
Grupa: integracyjna 5,6-latki
Zajęcie oparte na innowacji pedagogicznej: „Każdy przedszkolak to chwat z matematyką jest za pan brat”.
Treści realizowane z podstawy programowej:
Obszar 13 - wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
Cele:
- zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.
Cele operacyjne: dziecko
- wnioskuje o regularnościach w układach rytmicznych,
- o przemienności dnia i nocy,
- wie, że jest ustalona i powtarzająca się kolejność dni tygodnia a także miesięcy w roku,
- układa kalendarze.
Metody:
• słowne - rozmowa, objaśnienia, żywego słowa
• percepcyjna - pokaz
• czynne - zadań stawianych dziecku, ćwiczeń utrwalających
Formy:
• praca z całą grupą,
• praca indywidualna,
Środki dydaktyczne:
- kolorowe kartoniki dla każdego dziecka jeden zestaw (koła, kwadraty, trójkąty...), jedna tacka dla każdego dziecka, jedna obręcz dla każdego dziecka, szarfy żółte, niebieskie, zielone i czerwone.
Przebieg:
1. Ustalanie stałego następstwa dni i nocy.
Dzieci siadają w kole. Tacki są za nimi.
- „dowiemy się jak to jest z dniem i nocą.
Ty będziesz dniem (dotyka dowolne dziecko), Ty nocą (dotyka następne dziecko),
Ty dniem itd.. Co drugie dziecko jest nocą, a co drugie dniem. Teraz dzieci zakładają szarfy (dzień –żółte), noc (niebieskie). Teraz wyraźnie widać przemienność dnia i nocy. Nauczycielka rozpoczyna opowieść o przemijaniu:
Słońce wstało, rozpoczyna się dzień. Słońce wędruje po niebie i chyli się ku zachodowi. Dzień się kończy. Ciemnieje i rozpoczyna się noc. Księżyc wędruje po niebie, świecą gwiazdy. Noc przemija, bo idzie dzień i wschodzi słońce.
Teraz proszę usiądźcie przy dywaniku i ułóżcie na obręczy (okręgu) kalendarz. Układamy
z kartoników. Trzeba zaznaczyć na kalendarzu dni i noce. Przeczytamy to, co pokazują wasze kalendarze: dzień, noc, dzień, noc itd. Już wszystko wiemy o przemijaniu dni i nocy.
2. Prezentacja wiersza
„Co robią zimą dni tygodnia?”
Gdy tylko słonko na niebie lśni,
bawią się zimą tygodnia dni.
Poniedziałek – zjeżdża na sankach.
Wtorek – lepi bałwanka.
Środa narty przypina.
Czwartek kije jej trzyma.
Piątek jedzie na ślizgawce
ciągnięty przez dwa latawce.
Sobota rzuca śnieżkami
i woła niedzielę:
„Hej, baw się z nami!”
A niedziela, choć zdrowa,
pod pierzynę się chowa .
Prezentacja ilustracji dotyczących wiersza i każdego dnia tygodnia
Ustalenie kolejności dni tygodnia –przypinanie do tablicy
Prezentacja dni tygodnia przez dzieci- każde z nich jest innym dniem tygodnia z podpisem i kolorem paska.
Układanie dni tygodnia przez dzieci z kolorowych pasków- każdy z nich oznacza inny dzień tygodnia (dostrzeganie powtarzającego się rytmu).
3 . Ustalanie stałego następstwa pór roku.
Nauczycielka zaprasza dzieci na środek sali i ustawia je w kole. Następnie proponuje:
Dowiemy się, jak to jest z porami roku. Teraz mamy jesień. Ty będziesz jesienią, włóż czerwoną szarfę, bo jesienią się liście czerwienią Ty będziesz zimą (wskazuje następne dziecko), załóż szarfę niebieską Śnieg jest biały, ale o zmroku bywa niebieski Po zimie jest wiosna, ty nią będziesz (wręcza następnemu dziecku szarfę zieloną). Wiosną wszystko jest zielone. Po wiośnie lato (wskazuje następne dziecko). Włóż szarfę żółtą. Żółty - to kolor słońca. Po lecie znowu jesień (wręcza szarfę) ...po jesieni zima —
Wszystkie dzieci zostają w taki sposób oznaczone szarfami. Widać rytm charakterystyczny dla pór roku. Dla lepszego uchwycenia stałości następstwa dzieci kładą dłonie na barkach stojących obok: jesień dotyka zimę, zima dotyka wiosnę, wiosna-lato, lato-jesień itd.
Na koniec nauczycielka poleca zająć miejsca przy dywanikach i ułożyć kalendarze
z kartoników z zaznaczeniem pór roku. Dzieci mogą układać je na różne sposoby: kierując się kolorem, kształtem lub kolorem i kształtem.
A teraz przeczytamy to, co pokazują wasze kalendarze: jesień, zima, wiosna, lato, jesień, zima, wiosna, lato. Sporo wiemy o porach roku, proszę odłożyć na tacę kartoniki.
4. Ustalanie kolejności i stałego następstwa miesięcy w roku.
Nauczycielka zaprasza dzieci na środek sali i ustawia je w kole. Następnie proponuje:
Dowiemy się, jak to jest z miesiącami w roku. Każdemu dziecku przypnę karteczkę z nazwą miesiąca. Zaczynam od Jasia. Ty będziesz styczeń, ...ty luty, ...
ty marzec…….
Zaczyna się rozmowa.
- Nauczycielka: W którym miesiącu zaczyna się rok?
- Dzieci: W styczniu.
- Nauczycielka: Ile miesięcy ma rok?
- Dzieci: Dwanaście.
- Nauczycielka: Sprawdzimy licząc od stycznia (wskazuje dziecko z takim kartonikiem), pokazujcie palcem każdy liczony miesiąc: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień.
Zgadza się: od stycznia do grudnia jest dwanaście miesięcy, w styczniu zaczyna się nowy rok. Czy rok może zacząć się w maju?
- Dzieci: Nie.
- Nauczycielka: Proponuję to sprawdzić. Zaczniemy liczyć od maja. Rok ma
dwanaście miesięcy, pokazujcie palcami liczone miesiące.
W podobny sposób dzieci sprawdzają, kiedy minie jeden rok, gdy zacznie się liczyć od listopada (odliczają dwanaście miesięcy), od lutego, ... od marca, ... od
kwietnia itd.
Nim dzieci ułożą kalendarze pokazujące miesiące w roku, trzeba jeszcze ustalić
stałe następstwo. Przebiega to podobnie, jak przy nazwach dni tygodnia: • dziecko-styczeń kładzie rękę na ramieniu kolegi i mówi:
Po styczniu jest luty,
• dziecko-luty kładzie rękę na ramieniu kolegi i mówi: Po lutym jesteś ty - marzec —
Następnie dzieci zajmują miejsca przy dywanikach i układają kalendarze tak, aby pokazywały rytm i regularności w roku. Przeczytamy to, co pokazują wasze kalendarze (wymieniają miesiące).
Już dużo wiemy o przemijaniu miesięcy w roku. Proszę odłożyć kartoniki na tacę.
ZAKOŃCZENIE
Dzieci siedzą na dywanie, uważnie słuchają wiersza M. Terlikowskiej pt. „Kalendarz pełen radości” i wspólnie wymieniają miesiące.
Nowy Rok. Dwa krótkie słowa –
i wszystko będzie od nowa:
styczeń, luty i marzec:
Bałwanki, sanki, sasanki,
ciepły wiatr wydmie firanki –
i już się wiosna pokaże.
Powrócą ptaki z południa
las się rozśpiewa jak lutnia:
kwiecień, maj –
dwa pachnące miesiące.
A potem stanie przed domem
czerwiec z koszykiem poziomek,
czerwiec promieni jak słońce.
A lipiec przysiądzie na lipie,
miodowym kwiatem posypie,
zapachnie żniwem i żytem.
Potem nad sadem rozbłyśnie
sierpień rumiany jak wiśnie,
sierpień okryty błękitem.
Srebrny od nitek pajęczych
wrzesień dzwonkami zadźwięczy:
– Dzieci, już pora do szkoły!
Ech, pora kolorowa,
błyszcząca, kasztanowa,
październik, październik wesoły!
Listopad – wiatr jak latawiec
i biały szron na murawie
i chmury śniegiem pachnące.
Grudzień z choinką i w szubie.
Lubię choinkę i grudzień, lubię
cały rok – wszystkie miesiące!
[ Pobierz całość w formacie PDF ]