Cytaty samotnosć, WIERSZE
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
— (Rez Sahara i 25 Myszy)
Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień.
— (XVII)
- Na pustyni jest się trochę samotnym.
- Równie samotnym jest się wśród ludzi.
Żyjemy tak jak śnimy - samotnie.
—
[...] samotność nie jest naszym przeznaczeniem, a samych siebie poznajemy tylko wtedy, kiedy możemy się przejrzeć w oczach innych ludzi.
—
[...] uczucie samotności potężnieje, kiedy próbujemy mu się sprzeciwiać, a słabnie, kiedy najzwyczajniej w świecie je ignorujemy.
— (20)
Sam jestem, samiutki z sobą samym...
—
- Czasem pozwalamy Drugiej Połowie przejść obok, nie akceptując jej lub nie dostrzegając. Wtedy musimy czekać następne wcielenie, żeby się z nią ponownie odnaleźć. I przez własny egoizm skazujemy na najgorszą torturę, jaką wymyślił rodzaj ludzki: na samotność.
— (Część 1: Praca, dzień po dniu)
Taki jest jednak zawsze pierwszy odruch beznadziejności: wiara, że w samotności cierpienie zahartuje się i wysublimuje jak w ogniu oczyszczającym. Mało ludzi potrafi naprawdę znieść samotność, ale wielu marzy o niej jak o ostatniej ucieczce. Podobnie jak myśl o samobójstwie, myśl o samotności bywa najczęściej jedyną formą protestu, na jaką nas stać, gdy wszystko zawiodło, a śmierć ma w sobie jeszcze ciągle więcej grozy niż
—
Jedyny sposób uchronienia własnej samotności to ranić wszystkich, zaczynając od tych, których kochamy.
— » (Piątek)
A jednak lepiej być samotną, niż niemile widzianą.
—
Gdzie kończy się szczerość, tam się na pewno zaczyna samotność.
Wolnym bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny.
Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.
— (Część 1: Zmartwychwstanie)
Byłem jak ślepiec, który odzyskawszy wzrok, obudził się w próżni pełnej luster, odbijających tylko jego własną samotność.
— » (Rozdział ósmy)
Jeśli ktoś jest odmienny, to jest skazany na samotność.
—
Niebezpiecznym problemem samotności jest brak alibi.
Smutno cieszyć się w samotności.
— (Część 1: Zmartwychwstanie)
Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia [...].
— (Nie mówiąc nic o miłości)
Czy kiedykolwiek przyszło wam do głowy, że naprawdę możecie kochać tylko wtedy, gdy jesteście samotni? Zapytacie, jakie to ma dla miłości znaczenie. Oznacza to widzenie osób, sytuacji, rzeczy takimi, jakimi są w rzeczywistości, a nie takimi, jakimi sobie wyobrażacie, że są.
—
Wszelkie przywiązanie jest koniec końców źródłem bólu. Szczęśliwi, po tysiąckroć szczęśliwi, którzy obywają się bez niego. Samotny nie opłakuje nikogo, nikt też nie płacze nad nim. Niech ten, kto nie chce cierpieć, kto czuje trwogę przed zgryzotą, uwalnia się od ludzi.
—
Samotność jest niezależnością, życzyłem jej sobie i zdobyłem ją po długich latach. Jest zimna, o tak, ale jest też cicha, cudownie cicha i wielka, jak zimne, ciche przestworza, po których wirują gwiazdy.
— (Jeszcze jedno wspomnienie, * * * (ty miły jesteś ślepy))
widzącymi oczyma
nie dostrzegłam twojego serca
[...]
i wymknęło mi się
jak ziemia bogu
żeby zataczać się po orbitach
samotności
...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]